cemil aydın
Hal
Yaşam biçimsiz, ölçüler keyfi, istikamet meçhul
Boşluğa ayarlı tüm intiharlar, vakitlerden geceye
Gün uzar, yollar uzar, çilem uzadıkça
Zaman ben usandıkça tutar ellerimden
Niyaz
Ellerim sensizliğe, ellerim arşa, ellerim duaya
Rahmetinden medet umarım,
Gönlünden gönlüme bir yer açılır
Nurdan damlalar bulutlardan saçılır
Bereket yağıyor topraklara, hareket topraktan
Maya topraktan, Âdem’in kulakları çınlasın
Şekva
Kamburum çıkmış günahlar ağır
Günahlara özenen aklım sağır
Vebali boynuma sardı kardeş bildiklerim
Bedduaları miras etti uğruna öldüklerim
Diller peltek, yollar köstek mekân çıkmaz
Manzara sönük, bakış harap
Niyete itibara nihayet verilmiş,
Ölü doğmuş inayet
Hasret
Gözler muştuya, gözler aydınlığa, gözler vuslata
Su billur, ışık nur, bakış mahmur heyhat her şey mazi
Yerinde durmadıkça tartmaz bu terazi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder