Kül ekiyorum
göğsünün çiçeklerine
Ateşler
içinde yanıyor orman kış ortasında
Mağrur bir
ceylan firar ediyor mahşere
Beklenen bir
deli midir
Ateşi
çalacak olan dağlardan
İsyanı
fitillemek üzere
Sanmayın bekleyen
var bu dağları
Sanmayın
niyetlenen var evinden çıkmaya
Artık
kimsesi yok evlerimizin
Ar damarı
çatlamış çatıların
Benimdir
demiyor kimse bastığı yerlere
Toprağı
çatlatan bir merak uyanıyor
Küfür
uyanıyor ve hayat esniyor artık bahçelerimizde
Alıp başını
gidemiyor kimse ah ne hazin
Ne hazin
elleri düğümleniyor herkesin
Şimdi kim
teskin edecek bizi senden başka
Utanıyorum
yaşamak hesabı yapmaktan
Beni göğert,
beni yücelt şanınla
Yaşanacak
güzel günlerimi alma benden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder