MEDRESEDEN ÜNİVERSİTEYE-POLİTİKANIN GÖLGESİNDE ÜNİVERSİTE-3

cemil aydın

SEZAİ KARAKOÇ’UN İDEAL ÜNİVERSİTESİ

Karakoç’a göre gerçek üniversitenin kuruluşu , toplumun kurtuluşuyla mümkündür. Sözde batılılaşma havasına giren toplumun silkinmesi ve kurtuluş için çaba sarf etmesi gerekir.

Öncelikle amaç iyi tespit edilmelidir. Karakoç’a göre üniversitenin amaçları üç başlıkta toplanabilir: Toplumun ihtiyacı olan uzman kişileri yetiştirmek, uzman kişileri yetiştirenleri yetiştirmek ve bilim yapmak. Üniversite yönetimi ve organizasyonunu da bu amaçlara göre şekillendirmek gerekmektedir.

Karakoç’un önerilerini başlıklar halinde şöyle toparlayabiliriz:

1.       Fakülteler ilişkili olduğu özel ve kamu sektörüyle irtibat halinde olmalıdır.

2.       Öğrenciler mezun olduğunda işleri hazır olmalı. Toplumda fakülte mezunu işsizlerin çoğalması kaos ortamını oluşturur.

3.       Bilim yapacak kişiler günümüz hocalarının maruz kaldığı binlerce kâğıt okuma, sınav kâğıdı okuma, sürekli imtihanlar yapma yükünden kurtarılmalıdır.

4.       Bilim için çalışanlar, bilim ve kanaatte tam özgür olmalı,  politikayı bilime alet etmemeleri için tedbir alınmalı. Hocalar bir partiye mensup olabilirler ancak politik tavırlarını üniversiteye taşıyamazlar.

5.       Gençlere ihtisasları dışında birtakım genel kültür; dünya olayları, fikirler konularında konferanslar ve dersler verilmeli. Bunun için ayrı bir öğretim örgütü kurulmalı. Bunlardan genel bir yoklama ile fakülte bitirme sınavı birleştirilmeli.

6.       Bugünkü Edebiyat fakülteleri yetersizdir. İslam düşünürleri ve bilginler için kürsüler, enstitüler kurulmalıdır. Eski eserlerin yeniden basılması, sadeleştirme teknikleri, günümüz diline çevirme teknikleri öğretilmelidir.

7.       Bütün kütüphanelerden öğretim üyeleri ve öğrencilerinin geceleri ve tatil günleri de yararlanmaları sağlanmalıdır.

8.       Personeli belli sayıya varan müesseselere(ister kamu, ister özel teşekküller olsun) psikologlar, sosyologlar, felsefe mezunlarının alınması mecburi tutulmalıdır.

9.       Öğrenci mezun edilip bırakılmamalı, devletin kurduğu bir kurum onu izlemeli ve iş hayatına adapte etmeli.

10.   İlahiyat fakülteleri mezunlarına genel kültür, tarih ve edebiyat kültürü kazandırılmalı, sabırlı olma, dayanıklı olma gibi irade deneyimleri yaptırılmalı, ülkeler, kanunlar, adetler, örfler hakkında bilgiler verilmelidir.

11.   Yabancı dil üniversitede öğretim dili haline getirilmemeli.

12.   Aydının aşağılık duygusuna kapılmasına meydan verilmemeli.

13.   Öğrenciler ezbercilikten, lüzumsuz bilgilerle hafızalarını doldurmaktan kurtarılmalıdır.

14.   Üniversitenin yeniden düzenlenesi için uzun vadeli planlar yapılmalı ve bu planlar tartışılmalıdır, tartışılmaya açık tutulmalıdır.

Karakoç’a göre: “Üniversite mezunu deyince aklımıza, bilgili, kültürlü, belirli bir alanda uzman olmuş hoşgörülü, topluma saygılı, tarih şuurunu taşıyan, toplumda belli bir yer edinerek olumlu katkılarda bulunan, dindar ve yurtsever bir aydın kişi gelmelidir. Aydınlar kadrosu, bu özellikte gençler ve olgun yaşta insanlardan oluşmuş ülke, güvenle geleceğe bakabilecektir.”