ALNIMA İNEN SATIRLAR

adnan sayım

Bilindik bir mısranın peşinde koşarken
Yağmur tükürüyor yüzüme -arsızlığımdan utanmalıyım-
Sağırlar ordusunu komuta etmenin vehmiyle
Dilsizlerin derdini anlamalıyım

Sokaklardan ayrılmamalıyım, belki olur
Belki olur kurşunun biri seker de
Kavuşur muradımın acıyan yanına
Kendi ahenksizliğimde boğulurken
Ceberut geceleri beyaza boyamalıyım

Alnıma inen satırlar... Kesik bir kuş başından daha
Ürkütücü ne olabilir ki?

Her yürek yangınımdan bir şeyler kaçırdım
Evet, gizledim bunu yahut muhafaza ettim
Her adımımın baş harfinde, lakin kimseciklere
Sormadım şevkimin müsebbibini

Basit bir düzenek dahilinde konuşulmaya
Değer birkaç anıdan fevkalade ne olabilir ki?

Şimdi bir rüya kadar aldatan öfke yumrusundan
Artakalan, diz kapaklarımda mecalimin üstüne
Konuşlanmış sevgimsi bir bahardan ne beklenebilir?

Bu kadar soru sormanın haddini nerde sınırlasam
Mahcubiyetimin mevcudiyetini hiçe sayıyorum
Oysa uykularımda tattığım meyvelerin
Ilık suyla yıkanmadığını kim söyleyebilir?

Bir şey yaptığımı biliyorum
Yaptığım bir şeyin,ne anlama geldiğinden ziyade
Ne anlama gittiğini bilmek niyetim

Biliyorum doğru söylüyorsunuz, haklısınız
Ölmemeli insanlar,kar da yağmamalı, paçalar ıslansa da
Ama başka bir mevsimin sanı var dilimde
Adına garibim,mesnetsizim


(7edi İklim Kültür,Sanat,Medeniyet,Edebiyat Dergisi,Ağustos 2011, sayı 257)