17 Şubat 2016 Çarşamba

KURTARMA PAKETİ



cemil aydın

Kabul ediyorum hiçbir peygamber
Sizin olduğu kadar benim değil

Ben de düşerim sonra ekmeğimi alıp öperim
Giderim, kavimler yutmuş topraklardan geçerim yalınayak
Coşarım ben atlarla geçerim bazen bozkırları
Yeleleri alnıma değince kaşınırım
Bir savaş fotoğrafı canlanır eskimez yazısıyla zihnimde
“Allah bizimledir.”

Sonra beni bir rüyadan uyandırırsınız
Şamarlarla, tekmelerle, şebeke sularıyla
Parke taşlarının soğukluğuna batmış güneş kırıklığıyla
Uyanırım benim olmayan sabahlara

Siz dükkânlarınızı açarsınız bereket duası asılı dükkanlarınızı
Siz buğusu tüten ekmeklerinizle gidersiniz apartmanlarınıza
“Mülk Allahındır” levhalı apartmanlarınıza

Ölümüm bir meltem gibi yalayıp geçiyor yüzümü
Benim içimde kasırgalar; yalpalıyorum, dışıma dağılıyorum
Un ufak oluyor her şey
Seyreliyor bakışıma yerleşen gökyüzü
Minareler inceliyor git gide
Kiliseler yıkılıyor bırak yıkılsın
Balkondan sarkıyor kadın düştü düşecek
Düşüyor bak şimdi onu hangi güvercin kurtaracak
Nasırlı ellerimi uzatsam tutar mıydım?
Bir kadın düşecekse düşerdi öyle değil mi?
Aklıma yedirdim bunu da bir güzel

Maviyle turuncuyu bulup buluştursam şimdi
Sonra akşam, yine akşam, yine akşam desem
Başka bir şiire evet bu zamandan başka bir şiire düşsem
Düşüşüm biter mi bu uçurumda
Yok, en iyisi düşmeyelim karanlık çöksün bir güzel
Akşamı tez geçelim akşama yüz vermeyelim
Gece yaslansın bir güzel omzumuza
Beraber uykuya dalalım geçerken kalabalıkları
Yüzlerini örtelim esrarkeşlerin, orospuların
Soluk ışıklarını örtelim yasaklı odaların
Kuytu ormanları daha da karartalım
İçimize kapanalım
Bizi kim kurtarırsa kurtarsın şimdi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder