cemil aydın
balıkçıları günaydınsız
bırakmam
kalemime
sarılır gibi sarılırım denize
seher vakti
öperim martıları kanadından
şiirler
mırıldanırım lodosa karışır
sokaklara
karışırım doludizgin
dilencilere
sitem ederim
mezarlıklara
karanfil yetiştiririm
servilerin
dertlerini dinler
anlatırım
mahalle kahvelerinde
Tanrı’yı
arar dururum
her doğan
çocukta beklerim onu
bilsem de
gelmeyeceğini
dullara
sevdiririm kendimi, bilmeden
bir putun
suçsuzluğunu taşırım
dilemeden
tapılmanın günahını.
bir kız
seviyorum sır saklamam
ölüler
şehirden kovulmadan
çağıracağım
onu mezarlığa
siz de gelir
misiniz mezarlığa?
bir trafik
kazası olmasam da
bakar
mısınız bana?
(Bu şiir Sahte Putlar dergisinin 4.sayısında yer almıştır.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder